“Leiderschap bekeken door de lens van strategische waardecreatie”

Hoe ver gaat de rol van toezichthouders bij de evaluatie en

beoordeling van het Leiderschapsteam

Uit onderzoek uitgevoerd door Hemingway Professional Governance onder commissarissen, toezichthouders en bestuurders, kwam vrijwel unaniem naar voren dat de kwaliteit van leiderschap van doorslaggevend belang is voor het succes van de onderneming. Echter, de aandacht voor leiderschap in relatie tot de strategie is nog zeer beperkt.

Over het onderzoek

Om meer zicht te krijgen op de invloed van het Leiderschapsteam op de lange termijn strategische waardecreatie en de rol, c.q. verantwoordelijkheid van de RvC/RvT bij de evaluatie en beoordeling van het Leiderschapsteam heeft Hemingway Professional Governance begin 2021 een onderzoek uitgevoerd onder haar brede netwerk van commissarissen en bestuurders (respons 10%) met als titel: “Leiderschap bekeken door de lens van strategische waardecreatie – Hoe ver gaat de rol van de commissaris bij de evaluatie en beoordeling van het Leiderschapsteam?” De deelnemersgroep aan het onderzoek is als volgt opgebouwd: 40% commissarissen, 37% commissaris en bestuurder, 23% bestuurder. 50% Profit, 30% non-profit en 20% in opleiding tot commissaris.

Resultaten

Vrijwel unaniem ervaart men de kwaliteit van leiderschap van doorslaggevend belang voor het succes van de onderneming. Echter, de aandacht voor leiderschap in relatie tot de strategie staat in de kinderschoenen.

De daadwerkelijke aandacht voor lange termijn strategische waardecreatie in de RvC/RvB dialoog blijft achter op de prioriteit van het thema in de Governance Code 2016. Dit terwijl een overgrote meerderheid vindt, c.q. wenst, dat dit vast geagendeerd thema is.

Slechts 10% van de Raden voert structureel de RvC/RvB dialoog over het leiderschap en het leiderschapsteam vanuit het perspectief van lange termijn strategische waardecreatie.

Bovendien wordt het onderwerp leiderschap nauwelijks geagendeerd in de gecombineerde RvC/RvB dialoog en wordt vrijwel altijd als lastig ervaren. Het ontbreken van een duidelijk beoordelingskader en -criteria is hier een belangrijke oorzaak van en kan dus ook een oplossing bieden.

Het evalueren van de kwaliteit van leiderschap in het hart van de Corona crisis heeft geen prioriteit, c.q. is not done want een ‘vertrouwenscrisis in de Raad is het laatste wat we kunnen gebruiken’.

De vraag rijst: Wanneer is het dan wel het juiste moment om het leiderschap en het potentieel in de pijplijn te evalueren? Want over de noodzaak hiervan is men het vrijwel unaniem eens. En de urgentie zou in de huidige uitdagende tijd voor organisaties en bedrijven eerder groter dan minder moeten worden.