Vrijdag 25 november j.l. organiseerde Hemingway een evenement voor haar alumni. In het inspirerende “B. Amsterdam” gebouw (oud hoofdkwartier van IBM) kwamen ruim 50 commissarissen praten over het onderwerp “Kleur in de boardroom”.
Dagvoorzitter Boukhiar Hamdani trapte af met zijn eigen en zeer persoonlijke verhaal. Hoe hij als jong kind uit Marokko in Gouda terecht kwam en waar hij vaak tegenaan is gelopen – zowel de leuke als minder leuke dingen. Daarmee gaf hij de zaal een ander perspectief op diversiteit en de kansen die dat biedt in de board room. Boukhiar’s voorbeeld van zijn eerste scholierenbaantje maakte duidelijk welk een positief effect een coach of begeleider kan hebben.
René Geskes ging in vogelvlucht door de laatste ontwikkelingen in commissarissenland. Hij stipte onder andere aan dat veel commissarissen – en met name de ouderen – moeite hebben om de ontwikkelingen bij te houden als het gaat om strategie, innovatie, digitalisering en cyberrisico’s. Verjonging en extra opleiding zijn cruciaal. Hij gaf ook aan dat de externe antennes van een RvC niet altijd goed functioneren en dat een beter begrip van de maatschappelijke context en de samenleving meer dan nodig zijn. Diversiteit in de RvC draagt bij aan dat betere begrip.
Naomi Sedney van de Inclusion Factory nam de zaal mee in de weerbarstigheid van inclusie. Aan de hand van een verhaal over een giraf die een olifant in haar huis uitnodigt werd duidelijk hoe diversiteit ongelukkig kan uitpakken op de werkvloer en waar de kansen liggen. De giraf kan nog zo gastvrij zijn, het huis blijkt vaak onbedoeld inflexibel. Hier ligt een gezamenlijke verantwoordelijkheid en de noodzaak om gezamenlijk open en creatief na te denken over hoe de hobbels het beste kunnen worden genomen.
Vervolgens was er een interactieve dialoog over de werving en selectie van commissarissen met een multiculturele achtergrond met behulp van een panel en vanuit het perspectief van de kandidaat, aankomend commissaris Dieudonné Foko, de opdrachtgever en ervaren toezichthouder met een niet-westere migratieachtergrond, Wilma Gilles, en de recruiter voor non-executives, Onno Verkuyl. Dieudonné legde uit dat de multiculturele kandidaat meer dan eens op het laatst wordt afgewezen met het vage ‘een gebrek aan affiniteit’ als verklaring. Kennelijk is soms de geringste twijfel voldoende om het maar niet te doen. Zowel Wilma als Onno gaven aan dat het als RvC /RvT belangrijk is om heel duidelijk te formuleren wat je nodig hebt en wat je wil – namelijk: nu meer diversiteit in de RvC/T – en daar ook tijdens het zoek- en wervingsproces geen enkele concessie aan te doen. Daarbij gaf Onno aan dat er een duidelijke trend is naar meer belang hechten aan competenties, naast het afvinken van professionele kennis- en ervaringseisen en dat ook steeds meer opdrachtgevers durven te investeren in potentie. En dat is heel goed nieuws.